Şiirlerle İstanbul

ÇEŞMELER

Benim yalnızlığımdan
Damıtılmış çeşmeler 
Kurumuş unutulmuş 
Ceşmelerin akışıyım 
İnsanlık içinde

Ay görmez onları onlar ayı görür 
Aydan haberlidirler 
Söylediklerinin çoğu 
Ay hakkındadır 
Aya dair 
Ayın tarihine ait

Fındıklılı Mehmet Ağa 
Çeşmesi 
Silahtar Tarihinin yazarı 
Yenilmez karpuzlar 
Acı salatalıklar yıkamıştım suyunda 
İçilmez 
Bozuk suyunda 
Gece yarısı 
Ayışığında 
Yaz ay ve ben 
Silinmeye yüz tutmuş yazı 
Ölümü hecelemiştik 
Ortalığı dolduran sesinde 
Ta... aşağılarda olan yatıra 
Bir türkü söylüyordu 
Ölüm ötesinde açmış 
Menekşeler kimliğinde

Ölüydü insanlar 
Yalnız yaşıyordu o yatır 
Ve o çeşme 
Ben de 
Sıratı andıran bir çizgide 
Soluyordum devrildim devrileceğimi 
Hayatı ve ölümü birlikte 
Aynı geçmezlik ve değişmezlikte 
Aynı yenilik ve tazelikte 
Ürpererek geçiyordu yarasalar 
Uzaklardan 
Beyoğlu`nu bir telgraf gibi 
İleterek birbirine

SEZAİ KARAKOÇ