Evet, Ben Bir Aptalım

İnsanların sayı olmasından bıktım. Türkiye ve dünya düzelmez demek çok daha kolay. Umudu yitirmemek adına çok zaman kaybettiğimizi düşünüyorum. İnsan denen varlık, kendi türüne acımasız davrandığı müddetçe umut yok. İnsan denen varlık, hayvana tecavüz ettiği müddetçe umut yok. İnsan denen varlık hayvanları katledip kürk yaptığı müddetçe umuttan söz etmek hayalperestlik değil, aptallık olur.

Hani bir insanı öldürmek tüm insanlığı öldürmek demekti? Bir insan öldü. 34 insan öldü. 6 insan öldü. 21 kişi öldü. 301 kişi öldü. 

...

Ancak diğer insanların hepsi hayatta. Yaşıyoruz.

Sanmayın.

Bir kişi öldürüldüğü zaman hepimiz, milyarlarca insan her defasında ölüyoruz. Farkında değilsiniz. İnsan olmanın, beraber hareket etmek demek olduğu, hoşgörü demek olduğu unutuluyor. İnsan olmanın anlamı kalmıyor, insan olmanın içi boşaltıldı artık. İçi boş varlıklarız. Hepimiz bataryası çıkarılmış android telefonlarız. En çaba sarf edenimiz bile. Zincir zayıf çünkü. Bir noktada açık veriyoruz. Bir noktada insafsız biri çıkıyor çünkü. İnsansızlık yaşıyoruz.

Birbirimize yalanlar söylüyoruz. Belki de birbirimize yalan söylemeye mecbur bırakılıyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. Birlikte yaşayamıyoruz. İletişim kuramıyoruz. 

"Düşünecek senin zamanın mı var"

Ben aptalım. Umut ediyorum. Bir canlıyı sevdiğim için tüm canlıların bundan bir kelebek etkisi gibi etkileneceğini düşünüyorum. Her defasında hayal kırıklığı yaşasam da umut etmeye devam edeceğim çünkü ben bir aptalım. Eğer 'insan' olmak aptallıksa evet, ben bir aptalım.