Oscar Wilde Sözleri, Hayatı Anlamlandıran Sözler

Oscar Wilde Sözleri

Hiçbir şey yapılmaya değmez, dünyanın yapılamaz dediklerinden başka.

İnsanlar daha çok kendilerinin ihtiyacı olan şeyleri başkalarına vermeye bayılırlar, mesela öğüt gibi.

Dostun üzüntüsüne acı duyabilirsin. Bu kolaydır; ama dostun başarısına sempati duyabilmek, sağlam bir karakter gerektirir.

Sadece aptalların ciddiye alındığı bir dünyada yaşıyoruz. O halde beni anlamıyorlar diye üzülmek niye?

Kadınlar gariptir sevmeyi bilmeyeni sever. Erkekler daha da gariptir, gider sevmeyi bilmemeyi seven kadını sever.

İnsan kendi kişiliğinde konuşurken çok az kendisidir, ona bir maske ver ve sana doğruyu söylesin.

Kaybettim sandıkların, kurtulduklarındır belki. Unutma, kimi gittiği yeri mutlu eder, kimi terk ettiği yeri.

Kimse geçmişini geri satın alabilecek kadar zengin değildir.

Herkes üç ciltlik bir roman yazabilir. Tek gereken, hayat ve edebiyat konusunda tam bir cehalettir.

Vicdan ile korkaklık aslında tümüyle aynı şeylerdir, vicdan daha ticari bir isimdir, hepsi bu.

Aşkta sadık olanlar aşkın yalnızca uçarı yönlerini bilirler; aşkın trajedilerini bilenlerse vefasızdırlar.

Kendime yalan söylemeye başladığımdan beri, kimseye inanmıyorum.

En Anlamlı Oscar Wilde Sözleri

Yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir… Çoğu insan sadece var olur!

Hiçbir şey eskimez mutluluk kadar.

Kendin ol! Diğerleri çoktan kapıldı.

Evet, Dorian, her zaman seveceksin beni çünkü ben senin işlemeyi göze alamadığın tüm günahları simgeliyorum.

Akıp giden bir bataklığın içindeyiz hepimiz ama yıldızlara bakıyor bazılarımız.

Başkalarının düşüncelerine göre hareket edeceksek kendi düşüncelerimizin ne anlamı kalır.

Var olan her kusursuz şeyin ardında acılar gizliydi. En sıradan çiçeğin açması için dünyanın çile çekmesi gerekiyordu sanki.

Kadınlar sevilmek için yaratılmışlardır. Anlaşılmak için değil.

Kadınlar gariptir sevmeyi bilmeyeni sever. Erkekler daha da gariptir, gider sevmeyi bilmemeyi seven kadını sever.

Hayat o kadar lanet bir şey ki; herkesin yanlış yaptığını doğru yaparsan, yanlış yapmış sayılıyorsun!

Sadece aptalların ciddiye alındığı bir dünyada yaşıyoruz. O halde beni anlamıyorlar diye üzülmek niye?

Ruh yaşlı doğar fakat gençleşir; hayatın komedisi bu. Vücut da genç doğar gitgide yaşlanır. Bu da hayatın trajedisi.

Alınyazımı değiştiremem; ama istemediğim kadere de boyun eğmem.

İnsanların çoğu, kendileri değil başkalarıdır; düşünceleri başkalarının düşünceleridir; yaşamları başkalarını taklittir ve tutkuları ise alıntılardır. Şimdilerde insanlar öz benliklerinden korkuyorlar.

Herkes benim düşünceme katılırsa yanılmış olmaktan korkarım.

Kadınlar kendilerine neler verildiğine değil, onlar için nelerden vazgeçildiğine bakar.

Hepimiz için bir dünya vardır. İyilikle kötülük, günahla suçsuzluk bu dünyanın içinde el ele yürürler.

Gariptir kadınlar. Kendilerini güldüren erkekleri sadece severler; onları ağlatanlara ise aşık olurlar.

İnsanların yüzde doksanı yaşamazlar, sadece vardırlar.

Akıp giden bir bataklığın içindeyiz hepimiz ama yıldızlara bakıyor bazılarımız.

Akıllı bir adam kadınlar hakkında ne düşündüğünü söylemez.

Oysa herkes öldürür sevdiğini, kulak verin bu dediklerime kimi bir bakışıyla yapar bunu, kimi dalkavukça sözlerle. Korkaklar öpücükle öldürür, yürekliler kılıç darbeleriyle. Kimi gençken öldürür sevdiğini, kimi yaşlıyken. Şehvetli ellerle boğar kimi, kimi altından ellerle. Merhametli kişi bıçak kullanır çünkü bıçakla ölen çabuk soğur kimi yeterince sevmez, kimi fazla sever. Kimi satar kimi de satın alır kimi gözyaşı döker öldürürken, kimi kılı kıpırdamadan çünkü herkes öldürür sevdiğini ama herkes öldürdü diye ölmez.

Var olan her kusursuz şeyin ardında acılar gizliydi. En sıradan çiçeğin açması için dünyanın çile çekmesi gerekiyordu sanki.

Ömürlerinde tek bir kez sevenlerdir asıl sığ olanlar. Onların vefa, sadakat diye adlandırdıkları şeyi ben, ya alışkanlığın verdiği rahatlığa ya da hayal gücünün yokluğuna bağlarım. Zihinsel yaşam için tutarlılık neyse duygusal yaşam için de vefa odur: basit bir yenilgi itirafı. Vefa! Bunu incelemem gerekiyor günlerden bir gün. Sahiplik tutkusu da giriyor bu işin içine. Başkaları alır diye korkmasak çoktan atacağımız bir sürü şey var.

İnsan kendi kişiliğinde konuşurken çok az kendisidir, ona bir maske ver ve sana doğruyu söylesin.

Hayat o kadar lanet bir şey ki; herkesin yanlış yaptığını doğru yaparsan, yanlış yapmış sayılıyorsun!

Ne var ki müzik sözle konuşmaz. İçimizde yarattığı şey de yeni bir kaostur. Sözcükler! Basit, sıradan sözcükler! Nasıl da korkunçturlar! Nasıl duru, canlı ve acımasız! İnsan onlardan kaçamıyordu. Gene de nasıl elle tutulmaz bir büyüleri vardı! Maddesiz şeylere esnek bir form verme yeteneğine sahiptirler sanki, sanki kendilerine özgü bir müzikleri vardı, viyola gibi, flüt gibi tatlı. Gündelik sözler ha! Sözden daha gerçek bir şey var mıydı?

Nankör insan, her şeyin fiyatını bilen fakat hiçbir şeyin değerini bilmeyen insandır.

Oscar Wilde Şiirleri

Her İnsan Öldürür Sevdiğini

Her insan öldürür gene de sevdiğini

Bu böyle bilinsin herkes tarafından,

Kiminin ters bakışından gelir ölüm,

Kiminin iltifatından,

Korkağın öpücüğünden,

Cesurun kılıcından!

Kimisi aşkını gençlikte öldürür,

Yaşını başını almışken kimi;

Biri Şehvet'in elleriyle boğazlar,

Birinin altındır elleri,

Yumuşak kalpli bıçak kullanır

Çünkü ceset soğur hemen.

Kimi pek az sever, kimi derinden,

Biri müşteridir, diğeri satıcı;

Kimi vardır, gözyaşlarıyla bitirir işi,

Kiminden ne bir ah, ne bir figan:

Çünkü her insan öldürür sevdiğini,

Gene de ölmez insan.

***

Karıma

Yazamam hiçbir önsözü görkemle

Bir başlangıç gibi şiirime;

Bir şairden bir şiire

Kalkışırdım söylemeye.

Çünkü bu düşen petaller içinde

Biri sana güzel gözükse,

Sürükler o yerleşinceye dek

Aşk onu saçının üstüne.

Ve rüzgâr ve kış sertleştirdiğinde

Bütün aşksız ülkeleri,

O fısıldar bahçeyi,

Senin anlayacağın gibi.

***

Readıng Zindanı Baladı'ndan

Kulak verin sözlerime iyice,

Herkes öldürebilir sevdiğini

Kimi bir bakışıyla yapar bunu,

Kimi dalkavukça sözlerle,

Korkaklar öpücük ile öldürür,

Yürekliler kılıç darbeleriyle!

Kimi gençken öldürür sevdiğini

Kimileri yaşlı iken öldürür;

Şehvetli ellerle öldürür kimi

Kimi altından ellerle öldürür;

Merhametli kişi bıçak kullanır

Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

Kimi aşk kısadır, kimi uzundur,

Kimi satar kimi de satın alır;

Kimi gözyaşı döker öldürürken,

Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;

Herkes öldürebilir sevdiğini

Ama herkes öldürdü diye ölmez.

(…)

Yasaların yargısı doğru mudur

Ya da yanlış mıdır bunu bilemem;

Bildiğim tek şey bu hapishanede

Demir gibi sağlamdır tüm duvarlar,

Bir yıl kadar uzundur her geçen gün

Yıl bitmek bilmez, uzadıkça uzar.

Kabil'in Habil'i öldürdüğü

Günden beri hiç dinmedi acılar

Çünkü insanların insanlar için

Koymuş olduğu bütün yasalar

Tıpkı adaletsiz bir kalbur gibi

Taneyi eleyip samanı tutar.

Bildiğim başka bir şey daha var

-Ki bilmeli benim gibi herkes de-

İnsanın kardeşlerine ettiğini

İsa Efendimiz görmesin diye

Utanç tuğlalarıyla, parmaklıklarla

Örüldü yapılan her hapishane.

Parmaklıklar güneşi engelledi,

Kararttılar tatlı ay ışığını,

Cehennemi böyle ört bas ettiler

Yaptıkları bütün iğrenç şeyleri

İnsanoğlundan, tanrının oğlundan

Gizlemeyi ustaca başardılar.

Zehirli otlar gibi kötülükler

Büyür hapishanenin havasında,

Yok olur burada harcanıp gider

İyi olan ne varsa insanda:

Kapıyı tutar soluk bir keder

Umutsuzluk bekçiliğini yapar.

***

Rosa Mystica

O çok yakında, yavaşça yürü

O burada, altında karın

Usulca konuş, büyüdüğünü

Duyabilir papatyaların

Altın sarısı o parlak saçlar

Hastalıktan sararmış solmuş

O körpecik o küçücük şey

Toza toprağa belenmiş

Kar gibi ak, hem benziyor zambağa

Öylesine güzel öylesine hoş

Bir kadın olduğunun farkına

Varmadan büyüyüp serpilmiş

Bir tabut tahtası, ve ağır bir taş

Düşmüş göğsünün üzerine

Kalbim daha fazla dayanamaz

O ölmüş öylece yatıyor yerde

Duyamaz artık, huzur içinde yatsın,

Duyamaz şiirlerimi şarkılarımı

Gömüldü kaldı burada hayatım

Yığın üzerime kara toprağı

Oscar Wilde Kimdir?

Tam adıyla Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde olan Oscar Wilde, 16 Ekim 1854 yılında Dublin’de doğdu- 30 Kasım 1900 yılında Paris’te yaşama gözlerini yumdu. İrlandalı oyun yazarı, romancı, kısa öykü yazarı ve şair.

İğneleyici diliyle Victoria dönemi Britanya’nın en başarılı yazarları arasına girmeyi başarmıştır. Bir dava sonucu ahlaksızlıktan suçlu bulununca büyük bir düşüş yaşayarak, doğduğu zengin ortamda bir zıtlık yaşayarak Paris’te fakir bir otel odasında ölü olarak bulundu.

Oscar Wilde, zengin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 9 yaşına kadar evde özel eğitimler gören Wilde, sonrasında Portora Kraliyet Okulu’na kaydolur. Küçük yaşta yazılar yazmaya başlar. Sıra dışı bir öğrenci olduğu fark edilen Wilde, küçük yaşında birçok başarıya imza atmış, üniversite döneminde ise Oxford Üniversitesi Magdalen Kolejinde burslu okumaya hak kazanmıştır. Okulunu bitirdikten sonra Londra’da kraliçenin danışmanlarından olan Horace Lloyd’un kızı Costance ile dünya evine girdi. Constance’de Cylir, Vyvyan adında iki çocukları oldu. Constance’nin belkemiği ameliyatı sonrası öldü.

Vyvyan’ın oğlu Merlin dedesi hakkında araştırmalar yaptı. Magdalen Koleji’ndeyken Wilde estetizm hareketinin fikirleriyle tanınmıştır. Saçlarını uzatması, odasında papatya ve benzeri objeler dekore etmesi; Wilde’nin bu durumunun erkekleri ve kadınları etkileyebileceği, eşcinselliğe adım olarak görülmesi, toplumsan cinsiyetlerde ortaya çıkacak kaymalara neden olacağı nedeniyle ahlaksızlık olarak görüldü.

Uzun süren ahlaksızlık olarak adlandırılan dava sonucu 1895 yılında Oscar Wilde büyük ahlaksızlık suçu ile yargılandı. İki yıl kürek hapsine çarptırılan Wilde, hapis hayatı boyunca elinde olan her şeyi kaybederek, beş parasız kaldı. Hapis hayatı boyunca mektuplar, yazılar kaleme aldı. Kalan ömrünün 3 yılını fakirlik içinde geçiren Wilde, 30 Kasım 1900’de menenjitten öldü. Ölmeden önce Peder Cuthbert tarafından Katolikliğe kabul edildi. Ölürken otel sahibi ve papaz yanındayken o ünlü sözü “ Ya duvar kağıdı gider, ya ben” sözünü dile getirmiştir. Vefatının ardında Cimetiere de Bagnuer mezarlığına gömülse de sonrasında Paris’teki ünlü Pere Lachaise taşındı. Ünlü tasarımcı Sir Jocab Epstein tarafında tasarlanan erkek figürlü meleklerin olduğu mezar taşının altına gömüldü. Mezarı bugün hayranları tarafından öpücük izleriyle kaplıdır.